Nino foguèt daissat morir, vòstra donacion li donèt una segonda escasença.

Nino foguèt trobat encrucilhada dins una caissa darrièr un mercat. Feble, espaurit, e a pena respirant. 
Èra estat abandonat sens manjar, sens aiga, e sens espèr. Mercés a de personas coma tu, Nino obtenguèt de suenhs medicals d'urgéncia, una manta cauda, e qualqu'un per luchar per sa vida. Uèi, es en seguretat. Se guèra. E torna bolegar la coa. Vòstra donacion es pas sonque d'argent, es una linha de salvament.
Cada present nos apròcha de salvar lo can seguent qu'espèra encara d'èsser trobat.

Quand prenguèrem Nino, ensagèt quitament pas de se bolegar. Son còrs èra cofle. Sa respiracion èra pauc profunda. Sas còstas se destacavan, e sas patas èran glaçadas. Un de nòstres volontaris diguèt que semblava téner un sac d'òsses.

Sabiam pas s'arribariá a passar la nuèch. Mas lo menèrem dirèctament a un veterinari, l'envoltèrem dins de cobèrtas, e demorèrem a son costat. Lo primièr pichon signe d'espèr arribèt dos jorns mai tard, beguèt d'aiga per el meteis. Puèi qualques jorns après aquò, manjèt un mièg bol de manjar doç.

Lentament, comencèt de nos far fisança. S'apiègèt dins nòstras mans quand lo caressèrem. Se levèt per el meteis. E puèi, un matin, brandiguèt la coa. Aquel moment faguèt plorar tota l'equipa.

Uèi, Nino es un can urós. A encara paur de còps, mas aima èsser tengut, e daissa pas jamai anar son joguet preferit. Viu ara amb una familha amorosa que nos manda de fòtos cada setmana. Tot aquò se passèt perque qualqu'un coma tu causiguèt d'ajudar.